De voorbije week heb ik een informatief boekje over... Ezels afgewerkt. Het wordt in het najaar uitgegeven door Die Keure in Brugge, in de Verrekijker-reeks, een nieuwe reeks leesboekjes die past bij Verrekijker, de nieuwe taalmethode van de Brugse uitgeverij. Ik schrijf, voordat onze vakantie begint (11 juli), nog één (fictie-)boekje in voornoemde reeks, en dan ga ik proberen vier weken niet te werken.
Inmiddels trachten Moniek en ik het boek dat we samen voor uitgeverij De Eenhoorn schrijven, af te werken. En dat gaat vooruit 'gelijk bonen knopen', zoals we hier zeggen. Een zinnetje extra hier, twee zinnetjes schrappen daar. Een detail weg hier, een ander werkwoord daar, een punt schrappen ginder. We blijven bezig. Misschien moet een van ons beiden van zijn hart een steen maken en het manuscript gewoon naar de uitgeverij mailen. Dan komt er weer ruimte voor rust in onze kop.
Schrijven, het is een job die je dag en nacht inpalmt. Maar het is wél de mooiste stiel ter wereld.