Sinds kort mogen Moniek en ik ons de hoofdredactie van KLAP noemen. KLAP is het actualiteitenmagazine (voor 8-9-jarigen) van Uitgeverij De Eenhoorn. Het zopas verschenen februarinummer is de eerste aflevering die Moniek en ik helemaal zelf schreven, en waarvoor we ook alle beeldmateriaal bijeenzochten en selecteerden. 
Nieuwsgierig?
Op de site van KLAP vind je de nodige info. En enkele kiekjes van het februarinummer staan hieronder. (Klik maar aan wanneer je de foto's grote wil zien.)

Op 28 februari e.k. verschijnt het nieuwe (ruige!) boek dat ik samen met Moniek Vermeulen heb geschreven. De cover, een rist illustraties en de vormgeving (alles volledig in kleur!) zijn van Jurgen Walschot.
​Meer nieuws volgt. Vaneigens.

Op zoek naar iets anders vond ik het portret dat Gitte Vancoillie van me maakte naar aanleiding van ons werk aan De Foute Woordenboek. Gitte ging aan de slag met een pasfoto van me. Toegegeven, haar versie is beter dan het origineel...

De laatste lezing die ik dit schooljaar gaf, was een specialleke. Naar aanleiding van de publicatie van Onopgelost en Waargebeurd had uitgeverij Van Halewyck een wedstrijd voor klassen georganiseerd: schrijf je eigen onopgelost en waargebeurd verhaal. De winnaar kreeg Guy Didelez en Frank Pollet in de klas op bezoek.
Dus trokken Guy en ik gisteren naar Poperinge, naar Sint-Franciscus waar klas 6B, de gastjes van Juf Maaike, ons opwachtten. De juf had koffie en cakejes voorzien, en ook de jarige Ian, een van de zeventien gastjes, trakteerde met lekkers.
Een dubbellezing, het had wel wat. Een uur en driekwartier nadat we begonnen waren, stapten we weer naar buiten. Omdat de juf en de kinderen dringend moesten eten want een halfuur later trokken ze op uitstap. Had de bus hen niet komen oppikken, waren Guy en ik er misschien nog de hele middag blijven zitten...

In Sint-Carolus, Sint-Niklaas, schreven de 8 BVL-klassen samen met mij evenveel verhalen. Ze werden afgelopen donderdag 22 juni, officieel voorgesteld tijdens een fijne plechtigheid in de nieuwbouw van de school. Aan de gedrukte boekjes ging heel wat vooraf: brainstormen met de leerlingen, samen een verhaal bedenken, een scenario maken, fotosessies (natuurlijk eerst voorbereiden), vormgeving, ...
De 8 boekjes waren op tijd klaar. Nu lezen maar!

Terwijl ik, samen met Moniek, volop aan het schrijven ben aan ons nieuwe samenboek, verschijnen er recensies over een ander boek. Over 'Onopgelost en waargebeurd', dat ik ook samen geschreven heb, maar dan met mijn vriend Guy Didelez. Het valt blijkbaar in de smaak bij deze Nederlandse recensente, al blijven noorderburen steevast vallen over (Vlaamse) woorden en uitdrukkingen die ze niet kennen. Alsof wij nooit vreemd opkijken van het soms vreemde taalgebruik van Nederlanders. Asjemenou, zeg!

Vandaag hebben Moniek en ik weer aan ons samenboek gewerkt, geprutst, geschreven, geschrapt en zelfs, op geheel artisanale wijze, geknipt en geplakt. Het gaat vooruit (hout vasthouden). Maar ja, als je er al maanden in je hoofd mee bezig bent, er geregeld samen over praat, dan mag het best wat sneller gaan.

Na een hectische periode van vroeg opstaan, trein halen, file trotseren, lezingen geven, proberen niet ziek te worden, ... is het voor Moniek en mij nu weer tijd om te schrijven. Aan een samenboek, want na 'Ik mis je mams!' wilde onze uitgeefster graag weer een boek van ons. 
En we zijn er lekker ingevlogen. Elke dag meer ideeën, elke dag concreter, meer kriebelen, meer papier. En koffie. Elke dag weer dichter bij een nieuw boek. 

Vandaag, Dag van de Arbeid, stond in mijn agenda: '9u, vergadering met Moniek'.
Op vraag van onze uitgever zijn we, na Ik mis je, mams!, begonnen aan een tweede elfplusboek samen.
'Hoe begin je daar nu aan?'
Die vraag krijg ik vaak.
​Hewel, zo: