Wie mij dit voorjaar heeft horen vertellen school of bib, weet dat Moniek en ik al een tijdje bezig zijn met het schrijven van een... woordenboek! Nee, niet zomaar een woordenboek; zo staan er al tientallen in je bib, maar een woordenboek met allemaal 'prettige woordstoornissen'. Jawel, prettig gestoorde woorden, nieuwe woorden die redelijk vers zijn bedacht. Het boekje zal 'De Foute Woordenboek' heten. En voordat je zegt: 'Moet dat niet "het" foute woordenboek zijn, in plaats van "de"?', zal ik je geruststellen: je hebt gelijk. Maar het is een heel erg fout woordenboek, dus vonden wij dat er ook al een fout in de titel mag staan!" :-)
Gitte Vancoillie zal de illustraties maken, en belooft iets te doen in de stijl van 'Bruis!' 
Ik kijk er naar uit.
Kan ik jullie al iets tonen? Niet echt, nee.
Kan ik al woorden uit dat woordenboek prijsgeven? Jazeker!
Ga ik dat doen? Hm, ik twijfel. Het boek komt pas eind november op de markt, dus je zult nog wat geduld moeten oefenen.
Kan ik je er niet ééntje prijsgeven? Toe, waarom niet.

ezelfie (de; -s) zelfportret-met-ezel, doorgaans gemaakt met een digitale camera of een smartphone, waarbij de foto genomen is door of de persoon of de ezel die erop afgebeeld staat

En zal ik je meteen ook een voorbeeld van een ezelfie tonen? Ja? Ziehier!

Vandaag wordt Henri, een van onze twee Ezels, zeven jaar jong. Hij staat met zijn foto op mijn Facebookpagina en krijgt volop aandacht en felicitaties. Ook van Jerommeke, een van de twee Ezeltjes van Mieke De Jonge, alias De Ezelmadam, uit Nieuwpoort. Jerommeke wordt vandaag zes. 
De voorbije week heb ik een informatief boekje over... Ezels afgewerkt. Het wordt in het najaar uitgegeven door Die Keure in Brugge, in de Verrekijker-reeks, een nieuwe reeks leesboekjes die past bij Verrekijker, de nieuwe taalmethode van de Brugse uitgeverij. Ik schrijf, voordat onze vakantie begint (11 juli), nog één (fictie-)boekje in voornoemde reeks, en dan ga ik proberen vier weken niet te werken.
Inmiddels trachten Moniek en ik het boek dat we samen voor uitgeverij De Eenhoorn schrijven, af te werken. En dat gaat vooruit 'gelijk bonen knopen', zoals we hier zeggen. Een zinnetje extra hier, twee zinnetjes schrappen daar. Een detail weg hier, een ander werkwoord daar, een punt schrappen ginder. We blijven bezig. Misschien moet een van ons beiden van zijn hart een steen maken en het manuscript gewoon naar de uitgeverij mailen. Dan komt er weer ruimte voor rust in onze kop.
Schrijven, het is een job die je dag en nacht inpalmt. Maar het is wél de mooiste stiel ter wereld.

Daarnet vond ik nog een fijne recensie over mijn boek 'Want een ezel is een voorbeeldig mens!', een boek dat zopas genomineerd werd voor de Kinder- en Jeugdjury 2016. Een boek ook, dat me na aan het hart ligt. Niet alleen doordat ik er zowat drie jaar aan gewerkt heb, maar ook doordat een van de personages, Juul Schuurbroeck, een héle goeie vriend van me geworden is. Ik ben dan ook altijd oprecht content als mensen iets positiefs over Juul (en/of over het boek) zeggen. Of schrijven. Zoals Rita Ghesquière op lees-wijzer.be
Lees maar, er staat wat er staat... 
(Jammer dat de Schuurbroeckjes ineens Schuurmannetjes geworden zijn. Maar ach.)