De laatste loodjes...

... wegen het zwaarst. Het is een cliché van een goed jaar, en daarom zo vreselijk waar.
Afgelopen voorjaar begon ik vol goede moed aan het schrijven van de tekst voor de musical 'Anneke Asinon!' die MuzArt (Beveren Waas) eind december zal opvoeren. Inmiddels zijn we heel wat maanden later en is de tekst zo goed als klaar. De repetities zijn echter al begonnen, maar ik twijfel nog aan de korte scène waarop de toeschouwers tijdens de pauze zullen moeten kauwen. Wordt het iets sobers en ingetogen, of trekken we een groot deel van de registers open? De ene mogelijke scène staat op papier, de andere schrijf ik morgen uit. Vrijdag staat een overleg met de regisseur en de componist gepland. Vergelijken, zien wat het beste werkt...
En dan de liedjesteksten. Bij sommige wil componist een extra strofe, bij enkele andere moet er een strofe weg. Bij weer een andere songtekst merk ik dat bepaalde regels te lang en andere net te kort zijn. Finetunen, heet dat. Laatste loodjes, dus. En die wegen stilaan zwaar, ja...