Terwijl ik vandaag het tweede deel van Want een ezel is een voorbeeldig mens! inlas in de studio van de LuisterPuntBibliotheek (Laken) waren mijn gedachten geregeld bij onze Elisabeth. Zij doet het niet goed, haar gezondheid gaat met sprongen achteruit, hoewel we er alles aan doen om haar een langer leven te bezorgen. Ons witte zijdehoendertje krijgt medicijnen, vitamines, speciale voeding... maar niets lijkt te helpen. Vanmorgen tuimelde ze, verzwakt als ze is, bij het buitenkomen van het laddertje. Vanmiddag leek ze het op te geven, maar het energieke kippetje dat ofwel in de rui was of broeds zonder enige aanleiding, vecht door. Hopelijk keert het tij snel... Komaan, Elisabeth!
RSS-feed
