Kinder- en Jeugdjury Afdeling Gent maakte vandaag haar keuzes bekend. In groep drie is mijn boek 'Een nieuwe thuis voor Treesje' genomineerd. En kijk eens wat KJV Gent ervan vindt:
Volgende maand wordt bekendgemaakt welke boeken de Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen krijgen. Sommige groepen met leesgrage crapuultjes zijn druk in de weer om de laatste boeken te lezen, andere groepen hebben hun beslissingen al genomen.
Kinder- en Jeugdjury Afdeling Gent maakte vandaag haar keuzes bekend. In groep drie is mijn boek 'Een nieuwe thuis voor Treesje' genomineerd. En kijk eens wat KJV Gent ervan vindt:
0 Comments
Tussen de krokus- en paasvakantie deed ik maar liefst 64 lezingen in scholen in bibs. Hectische, maar prettige weken. Ik mocht in totaal enkele duizenden crapuultjes vertellen over mijn boeken en alles wat daarmee te maken heeft.
Vandaag, de eerste dag van de paasvakantie, kan ik door heesheid bijkans niet spreken, snotter ik zakdoeken vol en ben ik geweldig moe, moe, moe... Maar wedden dat ik de dag dat de volgende lezing eraan komt weer kerngezond zal zijn?! Vanmiddag, onderweg naar het (ahum) Shopping Center Waasland waar ik het debuut-jeugdboek van Danny De Vos, 'Hoe Napoleon zijn verjaardag vierde' mocht inleiden, hoorde ik op Radio 1 een gesprek met de mannen van Illuminine, een nieuwe Belgische band die net hun eerste cd, getiteld #1, hebben uitgebracht.
Thuisgekomen, zocht en vond ik op Spotify #1. Ik ben diep onder de indruk... Vanmiddag kreeg ik plotseling een telefoontje van Radio 2. Hoeveel handtekeningen die petitie tegen particulier vuurwerk had opgeleverd. 2.000? Dat is veel. Kunnen we een gesprekje doen, voor de radio? Ik deed mijn best om zo'n vijf minuten lang zinnige dingen te vertellen over de gevaren van particulier vuurwerk, bedankte iedereen die de petitie ondertekend had en vertelde waar de handtekeningen naartoe gegaan zijn (naar Paardenambulance Be, een Facebookgroep met meer dan 15.000 leden, die ijvert voor dierenwelzijn en dus tegen particulier vuurwerk strijdt, in alle politieke geledingen). Daarnet beluisterde ik het interview. Nu ja, 'interview'. Tjonge: 20 seconden?? Wellicht minder. Heb ik daarvoor alles uit de kast gehaald... Als je het ook een keer wil horen, kun je hieronder het mp3'tje dat mijn broer van de stream heeft gemaakt, neerwaarts laden...
Gisteravond ontdekte ik op de Facebookpagina van IK HAAT LEZEN dat er een filmpje van mij op stond. Ik heb namelijk, een heel tijdje geleden, héééééél mijn boek 'Want een ezel is een voorbeeldig mens!' (zowat 265 pagina's!) helemaal zelf ingelezen voor de LuisterPuntBibliotheek. Het boek is nu ook 'leesbaar' voor mensen die niet kunnen zien, en voor hen die een of andere leesstoornis hebben. Ik hoop dat ook zij zullen genieten van de avonturen van Amélie en Louise en hun mama Lena, en van Juul, Cesar en Cleo, en hun papa Albéric... En natuurlijk ook van Ezel (de hond), X, Y en Z (de katten), Nescio (het kuikentje), en Titus en Nero (de ezels). Vanavond wordt in CC Ter Vesten, Beveren, voor de 8ste en laatste keer de musical 'Anneke Asinon!' gespeeld. Daarna moeten we het met ons geheugen stellen, maar dat kunnen we gelukkig nog opfrissen met een aantal foto's.
Gisteren waren er nog enkele klaprozen in bloei geraakt; vanochtend zaten ze onder een laagje rijp. Het is dan ook 25 november...
Gisteren was ik te gast in het kleinste schrijversmuseum van de lage landen: de schrijvershut van Arie van der Lugt. Uiteraard was ik daar niet toevallig. Een jaar of zes geleden herlas ik, veertig jaar nadat ik het boek had gekregen, 'De Zilveren Schorpioen' van Arie van der Lugt. Het verhaal had me weer te pakken vanaf de eerste pagina. Vreemd, een kinderboek uit 1966 dat een bijkans 50-jarige blijft boeien. Toen ik wat op het internet zocht over de schrijver, kwam ik aan de weet dat Arie had gewerkt in een hut die hij in zijn tuin in Luyksgestel zelf had gebouwd. Ik wilde deze hut wel eens bezoeken, ik wilde zelf zien waar Arie 'De Zilveren Schorpioen' had geschreven. Dus stuurde ik een mailtje naar de gemeente. Daar werd mijn vraag doorgestuurd naar André Oosterwijk, de man die ervoor ijverde de inmiddels bouwvallige hut te verplaatsen, te restaureren en er een museum van te maken. Meer info over deze onderneming vind je hier. Gisteren mocht ik aan een uiterst geïnteresseerd publiek vertellen welke invloed Arie en zijn boek 'De Zilveren Schorpioen' op mijn eigen schrijven hebben gehad. Ik heb uit het boek een stukje voorgelezen (zie filmpje hieronder). En ik heb eindelijk de schrijvershut van de man bezocht. Op zich niks speciaals, een soortement veredeld tuinhuis. Maar wél de plek waar Arie van der Lugt 'De Zilveren Schorpioen' (en vele, vele andere boeken) heeft geschreven... Na afloop kreeg ik van de organisatie nog een beeldje mee: Arie van der Lugt in actie... De ticketverkoop voor de musical 'Anneke Asinon!' van MuzArt, waarvoor ik de tekst heb geschreven, is gestart.
Klik HIER om rechtstreeks naar de ticketpagina te gaan. Daar kun je meteen online reserveren. Ter geheugenopfrissing: 'Anneke Asinon!' wordt gespeeld door zo'n 50 jongeren van het Beverse musicalgezelschap MuzArt. Alle voorstellingen vinden plaats in CC Ter Vesten, Beveren. (Klik op onderstaande afbeeldingen om ze te vergroten.) ... wegen het zwaarst. Het is een cliché van een goed jaar, en daarom zo vreselijk waar.
Afgelopen voorjaar begon ik vol goede moed aan het schrijven van de tekst voor de musical 'Anneke Asinon!' die MuzArt (Beveren Waas) eind december zal opvoeren. Inmiddels zijn we heel wat maanden later en is de tekst zo goed als klaar. De repetities zijn echter al begonnen, maar ik twijfel nog aan de korte scène waarop de toeschouwers tijdens de pauze zullen moeten kauwen. Wordt het iets sobers en ingetogen, of trekken we een groot deel van de registers open? De ene mogelijke scène staat op papier, de andere schrijf ik morgen uit. Vrijdag staat een overleg met de regisseur en de componist gepland. Vergelijken, zien wat het beste werkt... En dan de liedjesteksten. Bij sommige wil componist een extra strofe, bij enkele andere moet er een strofe weg. Bij weer een andere songtekst merk ik dat bepaalde regels te lang en andere net te kort zijn. Finetunen, heet dat. Laatste loodjes, dus. En die wegen stilaan zwaar, ja... |
Archief
Maart 2023
|